Msza Pasterska, potocznie nazywana Pasterką to uroczysta Msza św. odprawiana w wigilię Bożego Narodzenia, najczęściej w nocy z 24 na 25 grudnia lub w godzinach wieczornych. Odprawiana jest na pamiątkę narodzenia Jezusa Chrystusa i wezwania pasterzy do Betlejem.
Nazwa pasterki wzięła się od ubogich pasterzy, którzy jako pierwsi odwiedzili nowonarodzonego Jezusa. Według biblijnych przekazów Anioł zwiastował chłopom narodziny Zbawiciela, a drogę do niego wskazać miała im gwiazda.
Historia pasterki rozpoczyna się w VI w Rzymie. Wówczas w dzień Bożego Narodzenia nakazano odprawianie trzech specjalnych Mszy św.: jednej w nocy, jednej o świcie oraz w dzień. Ich nazwy związane są z poszczególnymi scenami z Ewangelii i są to odpowiednio: Msza Pasterska, Msza Anielska oraz Msza Królewska. Pierwszą Pasterkę odprawił papież Grzegorz IV w szóstym stuleciu. O północy Głowa Kościoła udawała się do groty betlejemskiej, która znajdowała się w Bazylice Santa Maria Maggiore, aby tam odprawić pierwszą Mszę.
Przebieg liturgii pasterskiej jest wyjątkowy. Wierni gromadzą się w kościele całymi rodzinami. Podczas Eucharystii święcony jest żłobek, ale przede wszystkim śpiewane są kolędy. Najbardziej znane Pasterki w Polsce to te odbywające się na Jasnej Górze oraz w podziemiach kopalni soli w Wieliczce. Na wielu wsiach kultywowane są tradycje odprawiania nocnej Mszy św. z udziałem kapeli ludowych i góralskich.
Zgodnie z liturgią kościoła katolickiego Pasterka jest pierwszą Mszą św. w dniu Bożego Narodzenia i zgodnie z tym wierni są zwolnieni z uczestniczenia w Mszy bożonarodzeniowej.